Telefoongesprek met een klant, met wie ik normaal gesproken nu op een prachtige locatie in het noordoosten van het land zou zitten. Extra duidelijk (nu ik hem niet zie) hoor ik hoe geknepen zijn stem klinkt. Hoe moeizaam hij articuleert. Niet zo vreemd, hij kampt met veel fysieke pijn en er lijkt niets aan te doen. Om moedeloos van te worden. Hij maakt zich ook nog zorgen: wat als er corona overheen zou komen?
Thema’s: angst, sterfelijkheid, pijn. Na een minuut of twintig – waarin het gaat over overgave en toelaten, accepteren wat er is, loslaten van verzet, hoe om te gaan met de dood, die bij het leven hoort, zingeving – is zijn stem volkomen veranderd. Meer klank, meer volume, rijke toon. Ik vraag wat er gebeurt. De fysieke pijn is veel minder geworden. En er is innerlijke rust gekomen.
Wat bijzonder. Ben diep dankbaar voor het werk van Irvin Yalom, van wie ik talloze boeken (her)las. Het gaat daarin over deze thema’s en hoe wij, begeleiders, onze klanten kunnen helpen om ermee om te gaan. En ben ook dankbaar voor mijn eigen pijn en angst, waarmee ik liefdevol en effectief leer omgaan, zodat ik er nu iemand anders bij kan helpen om zelfs zijn fysieke pijn te laten zakken.
