๐ฉ๐ถ๐ฒ๐ฟ ๐ฑ๐ถ๐ฟ๐ฒ๐ฐ๐๐ถ๐ฒ๐น๐ฒ๐ฑ๐ฒ๐ป, ๐ฒ๐ฒ๐ป ๐๐๐ฟ๐ฎ๐๐ฒ๐ด๐ถ๐๐ฐ๐ต ๐ธ๐ป๐ฒ๐น๐ฝ๐๐ป๐ โ ๐ฒ๐ป ๐ด๐ฒ๐ฒ๐ป ๐ฏ๐ฒ๐๐น๐๐ถ๐. ๐ง๐ผ๐ ๐๐ฒ ๐ฒ๐ฒ๐ป ๐ฎ๐ป๐ฑ๐ฒ๐ฟ๐ฒ ๐ด๐ฒ๐๐ฝ๐ฟ๐ฒ๐ธ๐๐๐ผ๐ฒ๐ฟ๐ถ๐ป๐ด ๐๐ฒ๐๐๐๐ฒ๐ป.
Afgelopen week, onderweg naar het groene noordoosten, was ik al met mijn aandacht bij ditย betrokken team. Dat maar niet tot een besluit kwam over hun strategie om talent aan te trekken en te behouden.
Ondertussen besefte elk teamlid: de war for talent woedt door. En verlies van getalenteerd personeel kost ons kwaliteit, kennis en klanten.
Bij aankomst trof ik een bekend beeld: vier toegewijde mensen die duidelijk een besluit wilden nemen, maar zich zorgen maakten of het deze keer wel ging lukken.
Wat speelde er in dit team? Allemaal vonden ze zichzelf goede luisteraars. Fair players, met een goed inzicht in de situatie.
Tegelijkertijd was elk van hen ervan overtuigd dat juist de ander hierin tekortschoot. Structureel!
Deze focus op het oordeel over elkaars houding zat dwars in dit systeem. Het zorgde voor spanning en vastlopende gesprekken.
In deze fase zat de kern van mijn begeleiding in het helpen veranderen van de gespreksvoering: bewuster spreken en bewuster luisteren.
Ik vroeg hen bijvoorbeeld om af en toe te vertragen. Om รฉรฉn onderwerp tegelijk te bespreken. En om vooral nieuwsgierig te zijn naar wat de ander bedoelde en dit ook expliciet te laten blijken.
Op een bepaald moment onderbrak ik het gesprek, waarin het tempo (en de emoties) onder druk toch weer opliepen. Op mijn observatie viel er een ongemakkelijke stilte en die duurde even.
Toen herpakte de HR bussiness partner zich. Zij vatte samen wat de financieel directeur had ingebracht en liet haar eigen aannames en oordelen daarbij achterwege.
Toen ze dit verder in de praktijk gingen brengen, gebeurde er iets. De sfeer werd rustiger, de communicatie duidelijker.
Het gesprek ging minder over gelijk krijgen, meer over begrijpen wat er echt gezegd werd en de focus verschoof naar de eigen verantwoordelijkheid.
โHee, dat had ik me niet gerealiseerdโ zei iemand, โdit aspect moeten we wel meenemenโ.
Aan het einde van de bijeenkomst was er niet alleen meer rust ontstaan, maar ook een concreet besluit genomen over de strategie.
Niet dat alle twijfels helemaal verdwenen waren. Wel was er nu ruimte om verder te gaan: het genomen besluit was goed (genoeg) voor elk teamlid:
– om zich echt aan te committeren
– om tot actie over te gaan om die woest aantrekkelijke werkgever te worden voor top-professionals.
Stappen in de goede richting, mede mogelijk gemaakt door aandacht voor de gespreksvoering. Niet altijd makkelijk, maar wel interessant om te begeleiden en inspirerend om te zien gebeuren.
